ვიწყებ შუიდან
დაიკიდეო მეტყვის ვიღაცა
და მოუკიდებს მშვიდად პაპიროსს
შენ ალბათ ფიქრობ მე ეხლა ვიტყვი
თავის დარდები ბოლს გააყოლა
და ამ უაზრო ეპითეტებით
გადავწყვეტ ვინმეს გულის მოგებას
ეს უძლურება და უაზრობა
ჩემთვის გამოდგა ძაან დამღლელი
მიმოიხედე ერთი შენს ირგვლივ
და აღმოაჩენ უამრავ ყალიბს
ყალიბი გიჟის
მამულიშვილის
სამოქალაქო თვითშეგნების დიდი ყალიბი
ლიბერალების, ავტოკრატების
ინადურებისთვის მუსრის გავლების მსურველი სექტის უიშვიათესი ყალიბი
ყალიბი დიად როკ მომღერლის, ელასტიური (მაინც ყალიბი)
ქათიბნაპენტი ხალხის ყალიბი
ვითომბელადთა ყალიბი
სარგებლობს დიდი პოპულარობით
მაგრამ ყველაზე გულისამრევი
არის ყალიბი თავისუფლების
ჩვენ დაშტამპული ბედნიერების ხანის შვილები
რა გვინდა ერთი, რომ ვიფიქროთ, თუ ძალგვიძს ფიქრი
ბინა, მანქანა, აგარაკი.. ჰა ჰა მეორე ბინა კიდევ სადმე
ქორფა ნაშები(გოგოებისთვის ბიჭი-ნაშები ან სულაც ქმრები), კარგი საჭმელი
შესაფერის (ვითომ)მეგობართა წრე, სადაც ყოველთვის დაფასებულად და ბედნიერად ვიგრძნობთ თავს
გამზადებული დაშტამპული ბედნიერება მილიარდობით არსებისათვის
ვტრიალებთ წრეზე
უამრავი საუკუნეა
გამოქვაბულის ხანიდან მოვედით თეთრი კარკასის ხანამდე ვაკეში (ანდა საბურთალოზე)
რა პროგრესია, დასცხეთ ყიჟინა
აი ტარზანმა რომ იცოდა ისეთი
მაგის დამწერი, ბეროუზი ცოცხალია ნეტავ
ამბობენ ბლომად გაეყიდაო თავისი წიგნი
ჰოდა რას ვამბობ
ყლეობაა...
არ მოგესმა
ასეა ხო (მერე რა მოხდა ჩემი ნაწერი თუ არ აკმაყოფილებს სალიტერატურო ნორმებს, რამე პრეტენზია გაქვს?)
ტარზანზე არ ვიძახი მაგას
საერთოდ, რაც ხდება ჩვენს თავს
რაღაც ეტაპი გავიარე ამ ცხოვრებაში
მაგრამ არც ვიცი რა ვურჩიო მე ჩემზე უმცროსს რომელიც ეხლა იდგამს ფეხს
ზოგჯერ ეჭვიც კი მეპარება რომ ვარსებობთ
რატომ ვარსებობთ ეგ ხომ საერთოდ ბურუსში ცურავს
რძისფერ ბურუსში (არა, ეგ რძე არაა... დავესესხები ერთ რძისმოყვარულს)
რამდენი წუთი დაკარგე ნეტავ ამ აბდაუბდის კითხვაში
ალბათ გერჩივნა რომ გაგევლო ლუდის ბარში
გაიგრილებდი მზისგან დამწვარ გულს
ვერ ვსწავლობთ ჩვენს შეცდომებზე
ტყუილად ეძებ აქ დიდ აზრს ან სიბრძნეს
ეს არაფერი არ არის
აქ ვერ იპოვი ვერც კარგ რითმებს
და არავინ არ შეგიტოკებს გულს
ამ სტრქონებში აბსურდიც კი არ მოჩანს (ლუპითაც რომ დააკვირდე)
მაგრამ ნუ დარდობ, ეს დრო მარტო შენ არ დაგიკარგავს
მეც სულ ტყუილად გამიფრინდა (ჯერ კიდევ არ ვიცი რამდენი წუთი, საინტერესოა სადამდე გასტანს ეს გიჟური ბოდვა)
ფულსაც არავინ გადამიხდის ამ სიბრიყვისთვის
მფლანგველები ვართ
უყაირათონი
და ადამიანები გვქვია
ჩვენი დიდი წინაპარი მაიმუნები (თუ პითეკანტროპები რავი რა ქვიათ თუ ერქვათ)
იამაყებდნენ თუ არა ჩვენით
საკითხავია
არ შემედაოთ ახლა... მაიმუნი არაო, ჩვენ ღვთის შვილები ვართო და ეგეთები
რა მნიშვნელობა აქვს მიზეზს
თუკი შედეგი არის გენეტიკური კრახი და ჩიხი
საკითხავია რა იქნება სიკვდილის შემდეგ
მე შენ გეტყვი რომ ეს იქნება
თავისუფლება (ოღონდ ამჯერად ხის ყალიბში ჩასვენებული)
მაგრამ ყველაზე თავისუფალნი
მაშინ ვიყავით
როცა ჯერ კიდევ არ ვარსებობდით
სიკვდილს მერე კი იქნება არაფერი
თუ არ იქნება?
ვიცი დიადო ქურუმებო, ნუ აღშფოთდებით
სხეული მარტო სამოსია ამბობთ სულისთვის
მთავარი სულიაო...
საოცარია მაგრამ ხანდახან
სამოსი უფრო ძვირფასია ვიდრე მისი მატარებელი
მოდი მივეცეთ ყველა თვითგვემას
და გავიროზგოთ ყველამ თავები
ო მიდი მიდი... არ დამზოგო
გამწკეპლე ოზგუდ (რა შუაშია, მაგას მაინც ვერ მიხვდებით, იმ ერთის გარდა)
მომწყინდა რაღაც, დროა ფირფიტა(პლასტინკად წოდებული) გადატრიალდეს
ესეიგი მე ვამბობდი რომ
გვირაბის ბოლოს არ ჩანს სინათლე
ცუდია... მეტი ოპტიმიზმი გვმართებს
ჰო
მაინც
კარგია არა
ყოველ დილას რომ ვახელთ თვალებს
გემრიელად ვიზმორებით
ზოგი წამოხტუნდება მაშინვე
ზოგი ცოტას ინებივრებს, ერთი ორს დაანძრევს (ყოველი შემთხვევისთვის, ვინ იცის, იქნებ ბოლო დღეა დღეს, რაც სულ არ არის გამორიცხული თუ გაიხსენებ თბილისიდან ძალიან ახლოს დგანან ღრუსების ბომბდამშენები, ღრუტ ღრუტ... თქვენს დედას კი მოვეალერსე)
ჰოდა შევხარით ყველანი მზის პირველ სხივებს
სითბოთი გვევსება გულები და სულები
ჰო კიდევ
წეღან ვაპირებდი რაღაცის მოყოლას
თუ წაგიკითხავთ შოთას ლექსი კატაზე (იმ შოთასი არა ვეხვზე რომ წერდა)
გეხსომებათ როტვა ამალიასი (დაქნეული დედაკაცი იყო ერთი)
რომელიც ამბობდა საიქიოს გზა ეკლიანიაო
იქ შესასვლელად ხიდი დაგხვდებათ
რომელიც უნდა გაიაროთ
ამ ხიდს კი კატა დარაჯობს (დიახ, ჩვეულებრივი ფისუნია)
და ის იძლევა საიქიოში შესასვლელ ბილეთს (თუ ვიზას, არ ვიცი რა ქვია იმათთან)
ჰოდა ვაი და სიცოცხლეში ვინმეს კატა გყავთ გამწარებული, ან სულაც მოკლული (ო, არა!)
კატა ხიდიდან გადაგაგდებთ უფსკრულშიო, გვპირდებოდა ამალია
ჰოდა ძრწოდეთ ყველანი
ის კატა უფსკრულში გადაგდებამდე ჯერ კარგად მოგტყნავთ
დიახაც მოგტყნავთ! (ზოგს ალბათ გაუხარდა... რავიცი აბა)
მე დიდი ცოდვა არ მიმიძღვის ფისუნიების წინაშე
თუმც ბავშვობაში ერთი ორჯერ გადმოვაგდე აივანიდან
თვითნაკეთი პარაშუტის ახალ მოდელს ვცდიდი და...
საბედნიეროდ კონსტრუქცია აღმოჩნდა კარგი
და ციცუნია უვნებელი დაეშვა ძირსა
არა მგონია მაგისთვის რამე დამიშავოს ხიდის დარაჯმა
თქვენც გაიხსენეთ სიკვდილამდე რათა იცოდეთ რა გელით წინა
ეს ყველაფერი რაც მე მოვყევი (აი შუიდან როცა დავიწყე)
მოულოდნელად მომივიდა თავში დღის ბოლოს
სამსახურიდან რომ მოვქროდი სახლში მანქანით
კაი ხანია (მრავალი წელი) არაფერი დამიწრია, არც ვაპირებდი ღმერთი რჯული
მაგრამ ანაზდად
რაღაც ურითმო სიტყვათა გროვა მომაწვა თავში და ცდილობდა რომ გამოეღწია სხეულის გარეთ
ერთი წუთი მოვალ ეხლავე, საინფორმაციოს შევავლებ ტვ-ში თვალს (ჰო, დავყლევდი)
ოკ, აქ ვარ : )
დიდი არაფერი უთქვამთ, როგორც ყოველთვის ისევ ქაქში ვართ საგარეო და საშინაო პოლიტიკაში
ჰოდა დავიწყეთ
ჩემო კეთილო მეგობარო, ადამიანო
წუხხარ, დადიხარ ამქვეყნად მარტო
შეძლებ ნეტავ რომ ბეწვის ხიდზე გადაიარო
და ეგ მხეცური ბუნება მართო
არა, რითმები აფუჭებს აზრებს
და ობერტონებს ამახინჯებს ძალზედ სასტიკად
იქნება კუდის მოქნვა გინდა შუა რითმაში, მაგრამ არა გაქვს
არც ადგილი და არც აზრის წყობა შესაფერისი
იქ დათვლილია ყველა მარცვალი
ასე რა, მოკლედ
მიდი აჭყივლე ტუჩის გარმონი
ჩაჰბერე მთელი ძალით ფილტვების
გამოაღვიძე მძინარე ხალხი
რათა გაგინონ
და უნიჭობაში დაგდონ ბრალი

P.S. სასვენ ნიშნებზე არ მიზრუნია, თავად გაართვით როგორმე თავი.
P.P.S. თუკი ვინმე ამ ნაწერმა ჩააფიქრა და ჭმუნვას მისცა, და გადაწყვიტა რომა ჩაქუჩი ჩაერტყა ყვერში(თუ აქვს ცხადია)... გულს ნუ გაიტეხთ, ეს ყველაფერი(და სხვა დანარჩენიც) არის ბულშითი ანუ იგივე კამეჩის ნეხვი - შენ გიყვარს ძეხვი? გიმმე სექსი ააა... გიმმმე სექსი აა... ჯჯ... ჯ... ჰო ისა. არაფერი - ეს უნდა დამეწერა ბოლოს, მერე წაშლა გადავწყვიტე მარა ჯანდაბს დარჩეს როგორცაა

author: Caboclo Cat(D.M.)